Αθήνα, 24 Σεπτεμβρίου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

H Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος συνέλαβε 27χρονο ημεδαπό για κακόβουλη βλασφημία και καθύβριση θρησκευμάτων, μέσω του Facebook

Ο 27χρονος διαχειριζόταν σελίδα στο Facebook με βλάσφημο και υβριστικό περιεχόμενο για το Γέροντα Παΐσιο και τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό

Ανακοίνωση της ΕΛΑΣ

Οποιοσδήποτε ψύχραιμος αναγνώστης και ελαφρώς εχέφρων άνθρωπος οφείλει να εξοργιστεί με την παραπάνω ανακοίνωση. Να εξοργιστεί είπα; Να βγει απ’ τα ρούχα του. Να του γυρίσει το μάτι. Να τα δει όλα κόκκινα που λένε οι φίλοι μας οι Αγγλοσάξονες. Εγώ προσωπικά είμαι σαν ταύρος σε υαλοπωλείο απ’ όταν έμαθα την είδηση (το Σάββατο το βράδυ). Και εξηγούμαι, όχι ίνα μη παρεξηγηθώ, πράγμα για το οποίο ελάχιστα με νοιάζει, όσο για να γίνω κατανοητή και να θέσω τις βάσεις της συζήτησης. Πάνε μήνες που έκανα Like στη σελίδα του Γέροντος Παστιτσίου, πολλοί μήνες πριν αρχίσει η διαδικτυακή καταιγίδα που οδήγησε στον καταποντισμό της σελίδας και τη σύλληψη του διαχειριστή της. Ο λόγος; Μου φάνηκε αστείο το κόνσεπτ, πάτησα Like και δεν ασχολήθηκα ενεργητικά με το θέμα. Στη σελίδα υπήρχε διαρκής αναπαραγωγή αστείων εικόνων που μπορεί κανείς να βρει στο Ίντερνετ με ελάχιστο κόπο, κάποιες –λίγες– τοποθετήσεις του διαχειριστή ως κριτική στο «έργο» του γέροντος Παϊσίου και πολύ, πάρα πολύ χαβαλέ από τα μέλη, και κυρίως από τους ενεργούς haters που σε καθημερινή βάση έμπαιναν για να ρίξουν αφορισμούς, καντήλια –ενίοτε και χριστοπαναγιές ως ευσεβείς θρησκευόμενοι– προς τους συμμετέχοντες στο τζέρτζελο. Μια εντελώς ψύχραιμη ματιά μπορεί να διαβεβαιώσει ότι ουσιαστική βλασφημία προς τα «θεία» δεν υπήρξε από την επίσημη σελίδα –η οποία φαντάζομαι δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη για το περιεχόμενο που αναρτούν τα μέλη της. Φυσικά οφείλουμε να συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι ο γέροντας Παΐσιος ΔΕΝ είναι άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, επομένως η προσωπικότητά του δεν αποτελεί «θρησκευτικό θείο» το οποίο προσεβλήθη. Τα γράφω αυτά όχι για να πω πως αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα ήταν εύλογη η αντίδραση, αλλά ακριβώς για να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι δεν στοιχειοθετείται ουσιαστικά ούτε καν εκείνο το αδίκημα της βλασφημίας για το οποίο σύρανε τον 27χρονο Γέροντα στην Μπουζού. Η δραστηριότητα αυτή κράτησε καιρό, διασκεδάζοντας και ενίοτε συγχύζοντας τα πλήθη.

Και ύστερα ήρθε η τρολιά. Η σουπερφανταστική τρολιά του Παστίτσιου. Σε μια μοναδική στιγμή έμπνευσης ο διαχειριστής της σελίδας δημιούργησε μια πετυχημένη φάρσα που ξεγύμνωσε την ανοησία και την ασυναρτησία συγκεκριμένων εθνικοπαραληρημένων  μέσων τα οποία παρουσίασαν το φανταστικό «θαύμα» του γέροντος ως απολύτως αληθινό, αλαλάζοντας από ευσεβή καύλα –κι ας ήταν τόσο απλό το να διασταυρωθεί η ιστορία όσο το να σηκώσεις το τηλέφωνο και να πληκτρολογήσεις δέκα αριθμούς. Και όταν η πηγή της ιστορίας αποκαλύφθηκε, αυτό, το μαζικό τους ρεζιλίκι και όχι η αγάπη προς τα θεία, ήταν που δημιούργησε το τσουνάμι μίσους που τελικά έριξε τη σελίδα και οδήγησε στην τραγικότητα που βιώνουμε σήμερα. Σφάλμα του Γέροντος, θα πείτε. Τράβηξε την προσοχή πάνω του, κι αυτό κάθε λογικός άνθρωπος θα επέλεγε να μην το κάνει αυτές τις πονηρές μέρες που διανύουμε.

Ως εδώ τα πράγματα είναι απλά, έχουμε δυο γκρουπ ανθρώπων με διαμετρικά αντίθετες ιδέες που πλακώνονται μεταξύ τους ηλεκτρονικά –φυσικά με το θρησκόληπτο γκρουπ να κερδίζει στα σημεία σε γραφικότητα, αμάθεια, εμπάθεια και επιθετικότητα. Εάν το πράγμα είχε μείνει εκεί, στις εκατέρωθεν ύβρις και στις κούφιες απειλές, ακόμα κι αν το χριστεπώνυμο πλήθος είχε καταφέρει να κάνει εκατό χιλιάδες αναφορές και να ρίξει τελικά τη σελίδα, δεν θα υπήρχε θέμα να συζητήσουμε σήμερα. Ο Παστίτσιος θα έφτιαχνε μια καινούρια σελίδα, η φαγωμάρα –που άλλωστε ήταν και ο αρχικός στόχος– θα ξεκινούσε ξανά απ’ την αρχή. Όλοι θα ήταν –πιστέψτε με– ευχαριστημένοι. Όμως τα πράγματα δεν έμειναν εκεί. Για την ακρίβεια ξέφυγαν, εκτράπηκαν στο σημείο χωρίς επιστροφή πράγμα που αναγκάζει εμένα –κι ελπίζω κι εσάς– να λάβω θέση για το θέμα, να το συζητήσω, να το προωθήσω, να μην το αφήσω να πέσει κάτω. Η αληθινή χαρντκορίλα λοιπόν ξεκινάει όταν μετά από την βροχή δημοσιευμάτων του εθνικιστικού τύπου κατά της σελίδας, ο βουλευτής Επικρατείας της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς κατέθεσε ερώτηση στη βουλή για το θέμα καλώντας μάλιστα τους Υπουργούς Παιδείας και Δημόσιας Τάξης να «προβούν άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες μέσω της υπηρεσίας δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος για την άμεση αφαίρεση του συγκεκριμένου προφίλ από το διαδίκτυο». Για άλλη μια φορά, η Χρυσή Αυγή ήρθε να καθαρίσει,  να «ξεβρωμίσει το Διαδίκτυο» αυτή τη φορά, να κάνει ουσιαστικά επίδειξη δύναμης, καθώς όλοι γνωρίζουμε ότι η σχέση της συγκεκριμένης οργάνωσης με τα θεία είναι από αδιάφορη έως συγκρουσιακή. Η υπόθεση Παστίτσιος είναι η πρώτη πραγματική κίνηση της Χρυσής Αυγής κατά της ελευθερίας του λόγου, με την κάλυψη και αγαστή στήριξη των εθνικοθρησκευτικών κύκλων, γεγονός πλήρως αναμενόμενο· η αυτονόητη συνέχεια της δράσης της οργάνωσης μετά το ξύλο σε αλλοδαπούς, μετανάστες και γυναίκες. Θα ακολουθήσουν αναμφίβολα κι άλλες.

Το θέμα των εύθικτων πιστών δεν θα το πιάσω καθόλου, γιατί είναι παντελώς άσχετο με το ζήτημα που συζητάμε. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν έχει κανείς κανένα λόγο να προσβάλει την πίστη του άλλου, ακόμα κι αν αυτή είναι η πίστη απέναντι στην μεγαλόσχημη βρωμερή ερβιέλα. Δεν θα πήγαινα, και δεν θα ανεχόμουν να δω να πηγαίνουν στο σπίτι ενός Χριστιανού, Μωαμεθανού, Βουδιστή ή Πασταφαριανού και να τον προσβάλουν για την πίστη του. Όμως ακόμα περισσότερο δεν ανεχόμουν να έρθει κάποιος στο δικό μου το σπίτι και βλέποντάς με να τρώω κρέας Παρασκευή να με κατηγορήσει ότι προσβάλω την πίστη του. Δεν θα δεχόμουν να με κατηγορήσει ακόμα κι αν είχα κάνει τον Εσταυρωμένο πινιάτα στη μέση του σαλονιού ΜΟΥ. Με τον ίδιο τρόπο δεν δέχομαι τον ισχυρισμό ότι ο Γέροντας Παστίτσιος προσέβαλε οποιονδήποτε πιστό. Το αν το χιούμορ του ήταν καλόγουστο ή όχι είναι συζητήσιμο, όμως κανείς δεν ήταν ποτέ υποχρεωμένος να το παρακολουθήσει. Δόξα τον (όποιο) Ύψιστο, το Ίντερνετ έχει γωνιές για όλα τα γούστα, και το FB σελίδες για τα προσωπικά ενδιαφέροντα του καθενός. Όσο δεν είσαι υποχρεωμένος ν’ ανέχεσαι την κακογουστιά οποιουδήποτε (εφόσον κρίνεις κάποιον ως κακόγουστο) άλλο τόσο δεν έχεις δικαίωμα να ποινικοποιείς τον ελεύθερο λόγο.

Εν κατακλείδι: με μια σχετικά αδιάφορη ιστορία ένας μάλλον αδιάφορος 27χρονος από τα Ψαχνά Ευβοίας έφτασε να γίνει ο πρωτομάρτυρας σε μια μάχη που δεν έχει ακόμα ξεσπάσει στην πλήρη της έκταση. Με αυτό το δεδομένο το περιστατικό είναι σημαντικό, και θα είναι ακόμα κι αν ο κατηγορούμενος αθωωθεί πανηγυρικά στο αυριανό δικαστήριο –πράγμα που ευχόμαστε και θεωρούμε αυτονόητο, έχοντας ακόμα μια κάποια πίστη στην Ελληνική Δικαιοσύνη. Πολλοί θα κατηγορήσουν –κατηγόρησαν ήδη– τους ασχολούμενους με την Παστιτσιάδα ως «υπερβολικούς», «αποπροσανατολισμένους από την θλιβερή οικονομικοπολιτική πραγματικότητα» και ενδεχομένως και «αργόσχολους». Δεν είναι έτσι. Πρόκειται για ανθρώπους που βλέπουν τα σημάδια και δεν τους αρέσουν καθόλου. Γιατί σήμερα ήρθαν για τον Παστίτσιο, αύριο θα έρθουν για μένα, αλλά σε λίγο θα έρθουν για ΣΕΝΑ.

Γι’ αυτό σας λέω. Λευτεριά στον Γέροντα Παστίτσιο. Και κλείνω, όπως εύστοχα είδα γραμμένο στο FB με το κατάλληλο ευχολόγιο:

+ΜΠΕΣΑΜΕΛΕΗΣΟΝ Κ’ΙΜΑΣ+