Σινεμά όπως το βλέπουμε στις παλιές ταινίες το Άστυ, στην πλατεία Κοραή, μια από τις αίθουσες που φιλοξενούν τις προβολές της 3ης «Belrinale In Athens», αποπνέει μια ατμόσφαιρα παραδοσιακή και παλιομοδίτικη. Δηλαδή, παντελώς άσχετη με την ταινία «Dasepo Naughty Girls» που προβλήθηκε εκεί τη Δευτέρα το βράδυ.

Εντελώς απογειωμένη και απολύτως μοντέρνα, η ταινία του ΕιΤζέι Γιόνγκ, ενθουσίασε το κοινό με το ανατρεπτικό και πιπεράτο χιούμορ της και πρωτίστως με τη διαφορετικότητα της από –είμαι σίγουρη– ό,τι έχει παρακολουθήσει κανείς εδώ και καιρό. Το να συνοψίσω την υπόθεση θα ήταν αστείο εγχείρημα, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για ένα κολάζ από το Διαδικτυακό κόμικ «Multi-Cell Girl», με βασικό νοηματικό άξονα την ιστορία της παρθένας του «Άχρηστου Γυμνάσιου» –ένα εναλλακτικό σχολείο όπου η σεξουαλική αλληλεπίδραση ανάμεσα σε καθηγητές και μαθητές θα σκανδάλιζε κάθε έλληνα συντηρητικό φιλόλογο– που αναγκάζεται να πουλήσει το κορμί της για να αντεπεξέλθει στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζει η οικογένεια της. Αν αυτό σας ακούγεται θλιβερό, όπως μου ακούστηκε κι εμένα όταν διάβασα την περίληψη του έργου, απατάστε οικτρά. Έχετε βέβαια σπουδαία δικαιολογία, καθώς δεν θα μπορούσατε να φανταστείτε τί τρελή κωμωδία μπορεί να βγει απ’ αυτή τη συνταγή.

Δεύτερη βασική ιστορία, παράλληλα με την πρώτη… ο διευθυντής του σχολείου καταλαμβάνεται από ένα πονηρό πνεύμα που προκειμένου να πετύχει την μεταμόρφωση του σε… δράκο υπνωτίζει όλες τις τσαούσες του σχολείου για να γίνουν επιμελείς μαθήτριες. Το «Dasepo Naughty Girls» είναι ένα πραγματικό πολιτισμικό σοκ –η ταινία μας έρχεται από τη Νότιο Κορέα– καθώς απέχει παρασάγγας από τις κωμωδίες που έχουμε συνηθίσει. Όποιος έχει παρακολουθήσει ανατολίτικα παιδικά προγράμματα στο παρελθόν («Sailor Moon», «Dragonballs») μπορεί να δεχτεί ευκολότερα και να καταλάβει καλύτερα τον τρόπο παρουσίασης και αφήγησης της ιστορίας, καθώς και τους κώδικες συναισθημάτων. Σε γενικές γραμμές το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά καρτουνίστικο, αλλά και με μια σειρά από αναφορές σε μεγάλα δυτικά έργα και εν γένει στη δυτική κουλτούρα. Παραμένει πάντως κάτι ξεχωριστό και ασυνήθιστο, και μολονότι δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει εύσημα μεγαλειώδους ταινίας, θα έλεγα ότι υπάγεται στην κατηγορία του καλού και αξιόλογου σινεμά.

 

Δημοσιεύτηκε στο Movieworld.gr τον Απρίλιο του 2007